Γράφει ο Λεωνίδας Τσιαντής
Τις τελευταίες μέρες , δυστυχώς , καταφθάνουν σε πτηνοτρόφους , όπως και σε άλλους παραγωγούς του πρωτογενούς τομέα , διαταγές πληρωμές από την PQH τον φορέα που έχει αναλάβει την διαχείριση των δανείων της πρώην Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος, για δάνεια που προ 15ετίας είχαν δοθεί λόγω της γρίπης των πουλερικών αλλά και του υψηλού κόστους των ζωοτροφών που δυστυχώς και σήμερα επαναλαμβάνεται.
Τα συγκεκριμένα δάνεια όπως και η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ (Π.Ε.Ο.Π.Π.) ορθώς σε σχετική επιστολή προς τα αρμόδια Υπουργεία αναφέρει ειχαν δοθεί ως προσωρινή λύση για τις ενισχύσεις που αναμένονταν από την ΕΕ δεδομένου ότι επρόκειτο για πανευρωπαϊκό πρόβλημα ώστε στην συνέχεια να γίνει η ομαλή αποπληρωμή τους. Δυστυχώς ουδέποτε τελικά υπήρξαν ενισχύσεις τα δάνεια παρέμειναν στους παραγωγούς και παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις για επίλυση του ζητήματος αυτή τη στιγμή καλούμαστε όλοι να εξοφλήσουμε υπέρογκα με τις σχετικές προσαυξήσεις ποσά σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για όλους. Δυστυχώς η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την PQH καταλήγει σε αδιέξοδο καθώς η απαίτηση για εξόφληση του συνολικού ποσού σε διάστημα 6 μηνών είναι ουτοπική και προφανώς δείχνει ότι δεν υπάρχει διάθεση για ρεαλιστική λύση του προβλήματος με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για περαιτέρω ρύθμιση. Η παραπάνω δικαιολογία ωστόσο είναι ψευδής καθότι ο συγκεκριμένος φορέας έχει κάνει ατομικές ρυθμίσεις (και ορθώς έπραξε ώστε οι επιχειρήσεις να συνεχίσουν να λειτουργούν ) προσαρμοσμένες στην βιωσιμότητα τους και αυτή είναι η φιλοσοφία στην οποία κατά την γνώμη μου θα πρέπει να βασιστεί συνολικά το πλαίσιο ρύθμισης των δανείων επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων του πρωτογενούς τομέα. Εξατομικευμένες ρυθμίσεις προσαρμοσμένες στις οικονομικές δυνατότητες του εκάστοτε παραγωγού για να μην αφανιστούν. Να μην ξεχνάμε ότι η πτηνοτροφία μετά από την γρίπη των πτηνών , μετά από 10+ χρόνια οικονομικής κρίσης και τώρα με την κρίση των ζωοτροφών και την ενεργειακή κρίση συνεχίζει και παραδίδει μαθήματα ποιότητας στην παραγωγή. Και εδώ είναι ο κομβικός ρόλος που το κράτος επιβάλλεται να διαδραματίσει ώστε ο πρωτογενής τομέας να παραμείνει ζωντανός ! Για να αποδειχθεί εμπράκτως ότι θέλουμε ΕΛΛΗΝΙΚΗ πρωτογενής παραγωγή !
