Η τοπική κοινωνία θέλει συνεργασία μεταξύ των εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης
H εξέλιξη της δήλωσης του Δημάρχου Αρταίων Χρήστου Τσιρογιάννη, ότι η κοσμήτορας της Σχολής Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, είχε ζητήσει από τον Περιφερειάρχη Ηπείρου την μεταφορά της Σχολής από την Άρτα στα Γιάννινα, ήταν πραγματικά πέρα από κάθε πρόβλεψη, καθώς τόσο οι δηλώσεις του Περιφερειάρχη στην δημοσιογράφο Ειρήνη Κατσούλα, τόσο οι επίσημες, όσο και οι «off the record», οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν, έδωσαν μια άλλη διάσταση στην υπόθεση… Την έλλειψη στοιχειώδους επικοινωνίας μεταξύ του Δήμου Αρταίων και της Περιφέρειας Ηπείρου, αναφορικά με ένα τόσο σημαντικό θέμα.
Δεν είναι υπεύθυνοι Δήμος και Περιφέρεια…
Ας κάνουμε στην αρχή, έναν αφορισμό: Εννοείται ότι ούτε ο Δήμος Αρταίων είναι υπεύθυνος για την κατάσταση που έχουν περιέλθει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και την κτιριακή τους χωροταξία, ούτε βέβαια η Περιφέρεια Ηπείρου. Γι’αυτά υπάρχουν ευθύνες από τους διοικούντες το παλιό ΤΕΙ Ηπείρου, που έχουν τις αναφορές τους σε βάθος εικοσαετίας…
Δεν αναζητήσαμε ευθύνες στην Αυτοδιοίκηση, ή τουλάχιστον σε αυτήν την Αυτοδιοίκηση.
Και στο δημοσίευμά μας, το οποίο ήταν η αρχή μιας κατάστασης που εξελίχθηκε σε εκτός ελέγχου, ρωτούσαμε το απλό: αν έγινε πραγματικά αίτημα στον Περιφερειάρχη για μεταφορά της έδρας, όπως ανέφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμαρχος Αρταίων κ. Τσιρογιάννης, για ποιον λόγο δεν το δημοσιοποίησε.
Ο Περιφερειάρχης κ. Καχριμάνης με επίσημο έγγραφό του ανέφερε ότι ουδέποτε έγινε τέτοια πρόταση. Το θέμα για εμάς κλείνει εκεί και νομίζουμε ότι πλέον είναι σε επίπεδο προσωπικής ερμηνείας το αν ζήτησε κτίριο στα Γιάννινα ή αλλού ή αν ο ίδιος ο δήμαρχος μεθερμήνευσε τα πράγματα βασιζόμενος σε λανθασμένες πληροφορίες ή εντυπώσεις.
Από κει και πέρα από τις ανακοινώσεις που έλαβαν χώρα, μετά τις δηλώσεις της περιφερειακής και δημοτικής αρχής, για το τι έπραξαν για τα θέματα του κτιριακού, ως απάντηση στο αίτημα της τότε κας Κοσμήτορα, αναδείχθηκε ένα σημαντικό ζήτημα, που πλέον αφορά ολόκληρη την τοπική κοινωνία.
Αδυναμία αποτελεσματικής επικοινωνίας;
Την αδυναμία μεταξύ των δυο αρχών να επικοινωνήσουν για ένα θέμα, το οποίο αξιολογείται ως ιδιαίτερα σημαντικό για τον τόπο μας και χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι οι ίδιοι έχουν την ευθύνη για την εξέλιξή του.
Όμως όταν ο Περιφερειάρχης αναφέρει ότι πριν από δυο χρόνια είχε στείλει ένα έγγραφο με ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, που κατά την γνώμη του θα μπορούσε να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα και ο Δήμος Αρταίων δεν απαντάει επειδή θεωρεί ότι από σφάλμα του εστάλει αυτό το έγγραφο, τότε τίθεται ένα απλό ερώτημα: Δεν μπορεί ο ένας στον άλλον να τον καλέσει στο τηλέφωνο και να εξηγηθούν μεταξύ τους; Ακόμη και σφάλμα να έκανε η Περιφερειακή αρχή και να ερμήνευσε πλημμελώς τα γεγονότα, δεν έπρεπε να υπάρξει ΑΜΕΣΗ επικοινωνία για να αρθεί η παρεξήγηση;
Δυο χρόνια, ο ένας πιστεύει ότι έδωσε λύση και ο άλλος ότι έκανε λάθος στην επιστολή. Η ιστορία θα μπορούσε να λυθεί με ένα τηλεφώνημα μισού λεπτού, όπου να διευκρινίζονται τα πράγματα!!!
Το ζήτημα βέβαια παίρνει περαιτέρω διαστάσεις και μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί κανείς: όταν η πολιτική ηγεσία των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να συνενοηθεί σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, με έναν απλό τρόπο, ποια είναι η επικοινωνία σε επίπεδο υπηρεσιών;
Και το λέμε αυτό επειδή για πολλά προγράμματα του Δήμου Αρταίων, θα πρέπει να γνωμοδοτήσουν ή να βεβαιώσουν σχετικά οι υπηρεσίες της Περιφέρειας και αν είναι ένα πράγμα βέβαιο, είναι ότι σε αυτά υπάρχουν προθεσμίες, και όταν χάνονται οι προθεσμίες, χάνονται και τα χρήματα, χάνονται και τα έργα…
Όταν ένα έγγραφο της Περιφέρειας μένει αναπάντητο για δυο χρόνια, τι άλλα προβλήματα μπορεί να υποκρύπτονται αναφορικά με την προβληματική επικοινωνία του πολιτικού προσωπικού της Αυτοδιοίκησης.
Η κοινή τους πορεία
Είναι σημαντική η εξέλιξη αυτή, καθώς όπως είναι γνωστό, ο Χρήστος Τσιρογιάννης, είχε ασχοληθεί πρώτη φορά με την Αυτοδιοίκηση, ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του Αλέξανδρου Καχριμάνη, την πρώτη περίοδο της εφαρμογής της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Μάλιστα είχε βγει πρώτος σε σταυρούς και θα ήταν το μεγάλο φαβορί για την θέση του χωρικού Αντιπεριφερειάρχη, αν στο μεταξύ δεν είχε προσβάλλει την εκλογή του ο β’ επιλαχών Γιάννης Παπαγιάννης (Θεοδωριανίτης), ο οποίος ζήτησε και πέτυχε την ακύρωση της εκλογής του, λόγω ασυμβιβάστου καθώς την περίοδο εκείνη ήταν Διευθυντής στην Διεύθυνση Σχεδιασμού & Προγραμματισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας.
Μετά την ακύρωση της εκλογής του, ο τότε Περιφερειάρχης τον επέλεξε ως ειδικό συνεργάτη του και σύμβουλό του στην Περιφέρεια, με την ιδιότητα του οποίου μάλιστα είχε ξεκινήσει και τις διαδικασίες για την υποψηφιότητά του ως Δήμαρχος Αρταίων το έτος 2014.
Στο εκλογικό σώμα του Δήμου Αρταίων ο Χρήστος Τσιρογιάννης ήταν συνδεδεμένος με την πορεία του Αλέκου Καχριμάνη… Τον υποστήριξαν πιστεύοντας ότι θα είναι ο ιδανικός συνεργάτης του. Μάλιστα στις εκλογές του 2014 και οι δυο συνδυασμοί, αν και είχαν πολιτική προέλευση από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, πορεύτηκαν προεκλογικά ως ανεξάρτητοι.
Ο Υφυπουργός Παιδείας στην Άρτα
Δεν είναι λοιπόν το θέμα των κτιρίων της Σχολής Μουσικών Σπουδών. Αυτό άμεσα ή έμμεσα θα λυθεί και μάλιστα είναι βέβαιο ότι αφού επανήλθε στην επικαιρότητα με το δημοσίευμά μας, θα συζητηθεί και την Τετάρτη, με την επίσκεψη του Υφ. Παιδείας κ. Άγγελου Συρίγου, ο οποίος είναι επίτιμος ομιλητής για την επέτειο της ελληνικής Επανάστασης, σε εκδήλωση του Συλλόγου Φίλων Αρχαιολογικού Μουσείου Άρτας, την Τετάρτη το βράδυ. Ο κ. Συρίγος, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχει στο πρόγραμμά του να να επισκεφτεί και να συναντηθεί στο campus της Άρτας με το διδακτικό επιστημονικό προσωπικό, θα επισκεφτεί τα κτήρια και βέβαια θα μιλήσει με τους φοιτητές για την κατάσταση που επικρατεί. Κατά πάσα πιθανότητα θα παρευρίσκονται εκτός από τον πρύτανη και τους κοσμήτορες και ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης.
Τότε ίσως έχουν και την ευκαιρία να τα πουν, για το τι πήγε λάθος σε αυτήν την ιστορία και ένα «πολιτικό κουτσομπολιό» έγινε η αιτία να πετάει ο ένας το μπαλάκι στον άλλον, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, αλλά δημιουργώντας την αίσθηση ότι από αυτήν την έλλειψη επικοινωνίας, η μόνη χαμένη είναι η τοπική κοινωνία, που ανησυχεί για το μέλλον της.
