- Δεν μας βγαίνει καλά η ιστορία με την απογραφή και την απώλεια της έδρας, αυτό είναι μια πραγματικότητα, που δεν μπορούμε ακόμη να την καταπιούμε.
- Αλλά όμως, αν κοιτάξουμε λίγο τα πράγματα ψύχραιμα, θα διαπιστώσουμε μια αλήθεια: ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια, μεγαλώνουμε, σπουδάζουμε και στην πραγματικότητα προετοιμάζουμε τα παιδιά αυτού εδώ του τόπου για να φύγουν από την Άρτα.
- Όταν φεύγεις για να σπουδάσεις, γνωρίζεις πολύ καλά ότι αγορά εργασίας δεν έχει η περιοχή μας. Δεν έχει εργοστάσια, δεν έχει επιχειρήσεις, δεν έχει καταναλωτές. Πάει π.χ. να σπουδάσει ο άλλος χημικός μηχανικός… Τι θα κάνει όταν επιστρέψει; Δεν υπάρχουν επιχειρήσεις που να μπορέσει να απασχοληθεί.
- Τι κι αν έχει εδώ ένα κεραμίδι αν δεν έχει δουλειά; Να περιμένει από τον κάθε δήμαρχο να τον βάλει στα οχτάμηνα για να περάσει «με ποιότητα ζωής»; Όχι… Θα πάει αλλού, πλέον δεν υπάρχουν όρια και σύνορα. Θα πάει Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ντουμπάϊ, Λονδίνο, Βερολίνο, όπου τον βγάλει…
- Ούτως ή άλλως τώρα είναι όλα πιο κοντά από ποτέ και μια πτήση από το Άκτιο στο Λονδίνο, είναι φθηνότερη από το εισιτήριο του υπεραστικού ΚΤΕΛ.
- Δεν είναι λοιπόν κατάντια η μείωση του πληθυσμού μας, αλλά μια πραγματικότητα, που οφείλεται στο γεγονός ότι η οικονομία μας είναι τέτοια που δεν μπορεί να κρατήσει εδώ κάποια επαγγέλματα και κατά συνέπεια κάποιους ανθρώπους.
- Το ΤΕΙ – Πανεπιστήμιο, που από πολλούς είναι μια καλή διέξοδος, δεν είναι αρκετό να κρατήσει όλα αυτά τα μυαλά, ας μην είμαστε και υπερβολικοί. Και από την άλλη, ας μην πιστέψει κανείς ότι η ζωή του Ακαδημαϊκού είναι και τόσο εύκολη… έχει τρέξιμο, ώρες, γυμνάσια κλπ, που σε κάθε περίπτωση δεν είναι διατεθειμένος κάποιος να αντέξει.
- Από την άλλη, δεν βλέπουμε και την κατάσταση: μια ολόκληρη γενιά από 30-55 όχι μόνο λείπει από την Άρτα, αλλά δεν έχει και κανένα ενδιαφέρον να επιστρέψει σε αυτήν.Έχουν κάνει τις οικογένειές τους σε άλλες πόλεις και τους είναι προτιμότερο να επισκέπτονται την πόλη μας τις εορταστικές περιόδους και να δίνουν τον δικό τους «αέρα προόδου» στην περιοχή.
- Τα βλέπουμε αυτά, δεν είναι και πρωτόγνωρα, το αντιμετωπίζαμε και παλιότερα, όταν τις καλές εποχές, του ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ όπου το πεντοχίλιαρο έρρεε στις τσέπες των κατοίκων της περιοχής, είχαμε τις επισκέψεις των μεταναστών από την Γερμανία, όπου έρχονταν με το ισχυρό μάρκο και μας έλεγαν τι συμβαίνει στο Ντύσελντορφ και το Μόναχο (το Βερολίνο τότε, ήταν στην Ανατολική Γερμανία) και την μόδα με τις κάλτσες και την παντόφλα.
- Τότε βέβαια υπήρχε και το χρήμα και λέγαν οι άνθρωποι, για ποιον λόγο να φύγουμε από ετούτον τον ευλογημένο τόπο, να κάνουμε το πεντοχίλιαρο κεραμίδι να βάλουμε τα κεφάλια μας από κάτω και να έχουν τα παιδιά μας ένα σπίτι να μείνουν… Κι αμα δεν φτάνουν ας πάρουμε κι ένα δανειάκι, τα λεφτά ποτέ δεν θα τελειώσουν, έρχονται πολλά πακέτα Ντελόρ για να πληρώσουμε τις δόσεις.
- Το θέμα είναι ότι κάποτε, αντίθετα και με τις αισιόδοξες προβλέψεις, τα λεφτά τελείωσαν. Και ελλείψει χρημάτων, τι να κάνει κάποιος να ζήσει στην Άρτα;
- Τι να λέμε τώρα, ας μιλήσουμε για τους πολιτικούς και τα παιδιά τους: πόσοι εκλεγμένοι βουλευτές, μετά την ήττα τους έμειναν στην Άρτα. Τα παιδιά τους; επέστρεψε κανένα… Τώρα οι υποψήφιοι που έχουν τα δικά τους παιδιά; Ζει κανένα στην Άρτα;
- Και εμείς που μεγαλώνουμε παιδιά, σκέφτεται κανείς μας ότι υπάρχει περίπτωση τα καμάρια μας να μείνουν για δουλειά, εργασία και οικογένεια εδώ, την στιγμή που αποκτήσουν κάποια επαγγελματική δεξιότητα.
- Δεν ασχοληθήκαμε σήμερα με τα εκλολογικά, δεν πειράζει κι όλας, γιατί έχουμε μπροστά μας ατέλειωτο τραχανά απλωμένο, να σχολιάσουμε και να μιλήσουμε. Κάνουμε αυτήν την παρέμβαση, και λόγο του άρθρου του Χρήστου Μέγα για την μεγάλη μείωση πληθυσμού που υπέστη η πόλη της Άρτας…
- Θα μπορούσε κανείς να το σχολιάσει ως μια πρώτη και σημαντική παρέμβαση για τον Δήμο της Άρτας του αρτινού πολιτικού και θα έχει νεδιαφέρον να δούμε τι ανταπόκριση θα έχει…
- Να κλείσουμε σημειώνοντας ότι η εβδομάδα που περνάμε έχει χαρακτηριστεί από τους επιστήμονες, ότι είναι η πιο μελαγχολική του έτους, οπότε αν είστε και λίγο στα down σας, δικαιολογείται απόλυτα.
- Καλή εβδομάδα, με υγεία… μακριά από γρίπες και ασθένειες, γιατί αρχίζει η προεκλογική περίοδος και θα τα δούμε όλα μέχρι την κάλπη.
Ο χρόνος καθυστέρησης της επίσημης ανακοίνωσης των υποψηφίων τρέχει σε βάρος τους
Ο Νιόνιος – ένας είναι ο Νιόνιος- κάποτε ειρωνευόταν «Χατζηδάκια μ’, Θοδωράκια μ’, εσείς τρώτε και πίνετε κι εμένα με τρώει η αρκούδα»;
Αυτό μας θύμισε η ανάρτηση του δικηγόρου Δημήτρη Λαμπράκη, ο οποίος αν και έθεσε εαυτόν υποψήφιο για το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Άρτα, λόγω της καθυστέρησης της ανακοίνωσης των ψηφοδελτίων δεν μπορεί να κάνει τον αγώνα του, εν αντιθέσει με άλλους συνυποψηφίους του.
Αναφέρει χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων:
«Είναι άδικο για τον τόπο μας οι εκλογές αυτές να αποτελέσουν παιγνίδι για δύο και εκτός αυτής της αναμέτρησης, να βρεθούν πολύ σοβαροί υποψήφιοι όπως οι κ.κ. Αικ. Ρίζου, Χρ. Μαρέτη αλλά και Χρ. Γκόγκας και Χρ. Μέγας. Η εκλογή των παραπάνω γυναικών όσο και των ανδρών ως υγιών και ωφέλιμων -για το νομό- φωνών φαίνεται να απομακρύνεται.
Προσωπικά εγώ ακόμη δεν έλαβα επισήμως εντολή από τη Νέα Δημοκρατία ώστε να είμαι υποψήφιος βουλευτής και για αυτό δεν μπορώ να επισκέπτομαι και να γυρίζω από τόπο εις τόπο και από εκδήλωση σε εκδήλωση και να αναφέρομαι ως υποψήφιος.
Δεν μου αρέσει και για αυτό δεν το κάνω και δεν θα το κάνω μέχρις να υπάρξει ΕΠΙΣΗΜΑ η ανακοίνωση των υποψηφίων».
Αποχαιρετισμός του ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ στον Θ. Γραμματικόπουλο
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Άρτας «Ο Μακρυγιάννης» αποχαιρετούν με απέραντη θλίψη και ιδιαίτερη συγκίνηση ένα ξεχωριστό άνθρωπο της μουσικής και του πολιτισμού τον καθηγητής πιάνου, θεωρητικών και σύνθεσης, Θεόδωρο Γραμματικόπουλο, που χθες έφυγε ξαφνικά από κοντά μας.
Ο Θεόδωρος Γραμματικόπουλος υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης του Συλλόγου μας αφού διηύθυνε ως μαέστρος τη Μικτή μας χορωδία από το 2008 έως και το 2021. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεργασίας υπηρέτησε με πάθος, επαγγελματισμό και όραμα τη χορωδιακή τέχνη με τις γνώσεις του και συνεργάστηκε άριστα με τους χορωδούς και τα μέλη των εκάστοτε Διοικητικών Συμβουλίων του Συλλόγου. Μετέφερε τις αξίες της μουσικής σε όσους ήθελαν να ασχοληθούν με τη χορωδιακή μουσική και συνέβαλε στην αναβάθμιση της χορωδίας μας η οποία υπό τη διεύθυνσή του πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις τόσο στην Άρτα όσο και σε άλλες πόλεις. Η ποιότητα δε του θρησκευτικού ρεπερτορίου του είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί για πρώτη φορά η άδεια από τη Μητρόπολη στη χορωδία μας να εμφανισθεί στους Ιερούς ναούς της πόλης μας γεγονός που αποτελεί πλέον θεσμό.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εκφράζουν τα ειλικρινή και βαθύτατα συλλυπητήριά τους στην οικογένειά του, στους οικείους του και στους συνεργάτες του.
