Θυμάμαι πριν λίγο καιρό, λίγες εβδομάδες πριν να κλείσει το έτος, που η Δημοτική Αρχή, φαινόταν κραταιή σαν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην ακμή της και το Χρήστο Τσιρογιάννη, σαν έναν αήττητο Δήμαρχο στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ήταν τότε, που το υποστηρικτικό περιβάλλον του Δημάρχου, διακήρυσσε την «βόλτα στις εκλογές» και η Αντιπολίτευση ήταν στο στόχαστρο της κριτικής, ότι δεν κάνει καλά την δουλειά της, για τα μεγάλα θέματα του Δήμου μας.
Τότε και μόνο να σκεφτείς να γράψεις κάτι κατά της δημοτικής αρχής, σήμαινε για μερικούς, σαν … απονενοημένο διάβημα και γνωρίζω για πολλούς καλοθελητές που έπαιρναν τηλέφωνα τους διάφορους αρτινούς, που ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για την υποψηφιότητα του Δημάρχου και τους έλεγαν να μην κατέβουν στις εκλογές, γιατί θα φάνε το κεφάλι τους…
Αυτά τα βιώναμε μέχρι που ο Γιάννης Παπαλέξης έκανε την μεγάλη πολιτική κίνηση να δημιουργήσει άνοιγμα και κοινό πεδίο δράσης, αρχικά με την Τζένη Ταπραντζή και στην συνέχεια με τους υπόλοιπους συνδυασμούς και να αναδείξουν ότι ο Δήμος Αρταίων μπορεί να ελεγχθεί, το τοπικό Καλαμιάς μηδένισε την Εθνική Άρτας (και τον Αντετοκούμπο, που ο νέος ισχυρός άνδρας του Δήμου Αρταίων, κ. Δημήτρης Σφήκας έφερε στο πολιτικό λεξιλόγιό μας), στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν υπάρχει η πλειοψηφία, στις επιτροπές παύει να έχει την δύναμη η δημοτική αρχή και πέραν όλων αυτών, δυο μέλη της δημοτικής αρχής αυτονομούνται, ένα μέλος παραιτείται και υπάρχουν υπόνοιες και για επόμενες παραιτήσεις – αυτομολήσεις από τον συνδυασμό του Χρήστου Τσιρογιάννη.
Πραγματική ανατροπή!!! Το αφήγημα του αήττητου, τινάχτηκε στον αέρα… Και εδώ είναι κάτι που μας δημιουργεί μια μεγάλη απορία.
Ο χρόνος μέχρι τις εκλογές είναι περίπου εννιά μήνες. Είναι ένα αρκετό χρονικό διάστημα, προκειμένου ο κάθε συνδυασμός να στηθεί κυριολεκτικά από την αρχή και να κάνει το επόμενο βήμα του, μέχρι την κάλπη. Είναι ένας χρόνος ικανός να μηδενίσει κάποιος τα μειονεκτήματά του και να προχωρήσει δυναμικά.
Όμως στο διάστημα αυτό η δημοτική αρχή πως ξεκινά; Με προσωπικές επιθέσεις κατά των πρώην συνεργατών τους, με καταγγελίες περί «αδράνειας, τεμπελιάς, αχαριστίας», αλλά και απευθείας κατηγορίες για «δολιότητα, προεργασία στην δημιουργία εντυπώσεων και γεγονότων, σε βάρος της δημοτικής αρχής». Ακόμη και σε ένα άσχετο δελτίο τύπο για την επίσκεψη στην Άνω πόλη, φαίνεται να κόλλησε η βελόνα και μιλάει για «τρικλοποδιές» και «θέματα, τα οποία δεν θα έπρεπε να είναι ποτέ θέματα». Μοιάζει σαν να θέλει η Δημοτική Αρχή και ο Δήμαρχος που κάνει τις δηλώσεις να συντηρεί το μύθο των πρώην συνεργατών του.
Καλόπιστα δε να συμβουλεύσουμε όλες τις πλευρές, να ρίξουν τους τόνους και να υπενθυμίσουμε ότι η χρήση της λέξης Αλήθεια (με κεφαλαίο άλφα) αρκεί συχνά για να σε κάνει στα μάτια των άλλων είτε αφελή είτε ύποπτο για πρόθεση δόλιας χειραγώγησης. Ο πολύς Μισέλ Φουκώ δίδασκε μάλιστα ότι η έννοια της αλήθειας δεν είναι τίποτε άλλο από εργαλείο της εξουσίας…
Ας πάψει ο πόλεμος της Αλήθειας (και της σχετιστικής πραγματικότητας) και όλοι να εργαστούν για την επόμενη ημέρα, την λύση των προβλημάτων της Άρτας και όχι των υπαρξιακών προβλημάτων του κάθε υποψήφιου.
Και όλοι να αντιληφθούν ότι τα προσωπικά ζητήματα των υποψηφίων, πως δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο ενδιαφέροντος κανενός τρίτου. Τα δεδομένα, βλέπουμε ότι αλλάζουν, με την ταχύτητα πολυβόλου και εκεί που σήμερα κάποιοι είναι στα πάνω τους, να υπάρξει η ανατροπή.
Οι “αλήθειες” δεν απασχολούν κανέναν!!!
