Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Η οδική ασφάλεια αποτελεί ζήτημα ζωής, καθώς τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν σήμερα την κύρια αιτία θανάτου παιδιών και νέων ηλικίας 5 έως 29 ετών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το όραμα της Ευρώπης «για μηδενικές απώλειες στους δρόμους» είναι επιτακτικό καθήκον που μας αφορά όλους.
Στη χώρα μας, παρά τη βελτίωση που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια- μείωση 45% στα θύματα από τροχαία ατυχήματα – υπάρχει ακόμη μεγάλη απόσταση να διανύσουμε , καθώς ο σχετικός δείκτης είναι: 65 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων το 2019, πολύ υψηλότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Με απλά λόγια, στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, κάθε χρόνο χάνεται στην άσφαλτο ένα μεγάλο χωριό, με περισσότερους από 700 κατοίκους, καταλαμβάνοντας έτσι την 3η θέση των 28 της Ε.Ε., μετά τη Ρουμανία και τη Λιθουανία.
Και το πιο θλιβερό είναι ότι τα περισσότερα θύματα είναι νέα παιδιά!
Πολλαπλάσιοι βεβαίως είναι οι σοβαροί τραυματισμοί, πολλοί από τους οποίους καταλήγουν σε μόνιμες αναπηρίες.
Γι’ αυτό το λόγο και η μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί εθνικό στόχο, στον οποίο η Αυτοδιοίκηση 1ου και 2ου βαθμού θα πρέπει να συμβάλλει ουσιαστικά.
Δεν αρκεί όμως να θέτουμε ως χώρα εθνικούς στόχους και κάθε τόσο να εξαγγέλλουμε νέο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας, όταν δεν καταφέρνουμε να υλοποιήσουμε το προηγούμενο.
Δεν αρκεί να εξαγγέλλουμε σημαντικές χρηματοδοτήσεις, για την επίτευξη αυτού του στόχου, όταν δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε αν και κατά πόσο αυτά τα χρήματα πιάνουν τόπο και δεν δαπανώνται σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι η οδική ασφάλεια προϋποθέτει κυρίως :
– Ασφαλείς δρόμους
-Υπεύθυνους οδηγούς
-Κυκλοφοριακή παιδεία
Πόσο όμως έχουμε βελτιωθεί ως χώρα, σ’ αυτούς τους 3 βασικούς τομείς;
Τη δεκαετία του 2000 συμμετείχα επί σειρά ετών στην Εθνική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Μπορώ λοιπόν από εμπειρία να πω ότι μέχρι σήμερα, 20 περίπου χρόνια από τότε, έγιναν πολύ λίγα σε σχέση με όσα είχαν σχεδιαστεί.
Σε μια ακόμη εθνική προσπάθεια να αναβαθμιστεί η οδική ασφάλεια, αποφασίστηκε και σωστά κατά τη γνώμη μου, πέραν των άλλων δράσεων, να διατεθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, περίπου 500 εκατομμύρια € στην Αυτοδιοίκηση.
Από αυτά, περίπου 60 εκατ. € θα δοθούν στην Ήπειρο, για την βελτίωση και αναβάθμιση δημοτικού, επαρχιακού και εθνικού οδικού δικτύου.
Συγκεκριμένα αποφασίστηκε να χρηματοδοτηθούν η Περιφέρεια Ηπείρου και οι μεγαλύτεροι από τους Δήμους, προκειμένου να προβούν σε στοχευμένες παρεμβάσεις, βελτιώσεις και τροποποιήσεις επί του υφιστάμενου οδικού δικτύου.
Απώτερος στόχος η μείωση του αριθμού των τροχαίων ατυχημάτων και η μεγαλύτερη ασφάλεια κατοίκων και σε καμιά περίπτωση αυτοί οι υπερπολύτιμοι πόροι να μην «σπαταληθούν» σε προεκλογικές υποσχέσεις και σκοπιμότητες.
Γνωρίζουμε όλοι ότι το οδικό δίκτυο της περιοχής, για να γίνει ασφαλέστερο, έχει ανάγκη κυρίως από:
- ΝΕΕΣ ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΏΣΕΙΣ& ΔΙΑΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
- ΙΣΟΠΕΔΟΥΣ ΚΟΜΒΟΥΣ & ΝΗΣΙΔΕΣ
- ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΟΔΟΦΩΤΙΣΜΟΥΣ & ΦΩΤΕΙΝΟΥΣ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ
- ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΤΡΟΦΩΝ & ΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ
- ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΣΗΜΑΝΣΗΣ(ΚΟΚ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΕΣ)
- ΑΠΟΓΟΡΕΥΣΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ
- ΣΤΗΘΑΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
- ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΕΙΣ κλπ
Και τα ερωτήματα που εύλογα τίθενται :
-Υπάρχει στην Περιφέρειά μας συγκεκριμένο σχέδιο και προετοιμασία, προκειμένου αυτοί οι πόροι να καλύψουν μέρος των παραπάνω αναγκών;
-Υπήρξε προηγουμένως η αναγκαία συνεργασία της Περιφέρειας και των Δήμων, προκειμένου οι παρεμβάσεις να μην είναι αποσπασματικές, ώστε να «πιάσουν τόπο»;
-Υπήρξε κάποια συνεννόηση με το ΤΕΕ Ηπείρου και την Τροχαία για να δοθεί προτεραιότητα στα επικίνδυνα και «αιματοβαμμένα» σημεία του οδικού μας δικτύου;
-Τέθηκαν τέλος κάποιοι συγκεκριμένοι και μετρίσιμοι στόχοι ή μήπως για μια ακόμη φορά ο μοναδικός στόχος που τέθηκε είναι η απορροφητικότητα;
Ελπίζω κάποια από τα παραπάνω ερωτήματα να απαντηθούν θετικά, αν και παρατηρώντας τις ανακοινώσεις για τις δημοπρατήσεις κάποιων έργων των Δήμων, δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος.
Πολύ φοβούμαι ότι δυστυχώς έχουμε «μία από τα ίδια»…
