ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 6.οο μ.μ
Η λαοθάλασσα που κατέκλυσε τη μέρα της απεργίας τις πόλεις της χώρας, έστειλε την κυβερνητική προπαγάνδα στα σκουπίδια. Συνέθλιψε την άθλια επιχείρηση απαλλαγής ευθυνών της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων, της Ηellenic Train, του ΟΣΕ.
Τα θύματα της εγκληματικής πολιτικής, οι φωνές των νεκρών ακούγονται πιο δυνατά από εκατομμύρια στόματα νέων ανθρώπων, εργαζομένων, γονιών!
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ!
Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, ζωή με σύγχρονα δικαιώματα με βάση την εποχή μας, καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Δεν φταίει η κακιά η (χ)ώρα! Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος-όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Είναι το ίδιο κράτος που είναι γρήγορο και αποτελεσματικό για να πλειστηριάζει τα σπίτια του φτωχού λαού, να καταστέλλει με βία τις δίκαιες κινητοποιήσεις, να ταίζει με δισεκατομμύρια ευρώ τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό το κράτος αγνοεί επιδεικτικά τις αγωνιώδεις και τραγικά προφητικές καταγγελίες των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και σωματείων των μεταφορών λίγες μόνο μέρες πριν το έγκλημα. Βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες που απαιτούν μέτρα ασφάλειας του επιβατικού κοινού, προσλήψεις, εκπαίδευση, μέτρα για την αντιμετώπιση του “ανθρώπινου λάθους”.
Όλοι οι χώροι δουλειάς είναι μια “κοιλάδα των Τεμπών”. Η γνωστή πλέον έκφραση “πάμε και όπου βγει” είναι η ανομόλογητη συνήθεια σε πλήθος βαρδιών και εργασιών. Το κέρδος είναι η αιτία που οι επιχειρηματικοί όμιλοι αδυνατίζουν την ασφάλεια και τα μέτρα προστασίας, το κέρδος είναι αιτία που η πανδημία έγινε ευκαιρία για λίγους, το κέρδος είναι η αιτία που στο όνομα του οι εργοδότες έχουν καταρρίψει τα στοιχειώδη μέτρα για την Υγεία και Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Αυτό αποδείχτηκε και στο εργοστάσιο «Ήπειρος» με το θάνατο του νεαρού συναδέλφου μας Χρήστου Ζορμπά. Τα λεγόμενα πρωτόκολλα υγείας στην πανδημία που άνοιγαν και έκλειναν ανάλογα τις δυνατότητες κερδοφορίας των επιχειρηματιών του τουρισμού, είναι νωπά στη μνήμη. Για τον ίδιο λόγο ονόμαζαν “πολυτέλεια” τη δημιουργία ΜΕΘ, έκλειναν δημόσια νοσοκομεία.
Οι προϋπολογισμοί του κράτους αγνοούν επιδεικτικά τις λαικές ανάγκες. Δίνουν ελάχιστα για στοιχειώδεις υποδομές.Γι’ αυτό πλημμυρίζουν τα σχολεία με την πρώτη βροχή, «σκάνε» καυστήρες και σκοτώνουν μαθητές, πέφτουν οι σοβάδες στα κεφάλια των μαθητών, τρέμουμε στη σκέψη να έρθουν «σκηνές Τουρκίας» στον πρώτο δυνατό σεισμό!
Το έγκλημα αυτό δε θα ξεχαστεί!
Οι πραγματικοί ένοχοι έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Τα υποκριτικά κροκοδείλια δάκρυα τους, οι προσχηματικές παραιτήσεις, τα δημόσια “συγνώμη” δε συγκινούν κανέναν.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο πολλοί, ακόμα πιο αποφασισμένοι!
Είναι ο μόνος τρόπος για να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες, ο μόνος τρόπος για να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη!
