Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Αν πριν λίγα χρόνια έλεγες σε κάποιον ότι μπορούσε να υπάρξει Υπουργός Υγείας στην Ελλάδα που θα ανακοίνωνε συγκεκριμένο τιμοκατάλογο για να πληρώνουν οι ασφαλισμένοι στα Δημόσια νοσοκομεία της χώρας για ιατρικές πράξεις, αν δε γελούσε σίγουρα θα σε χαρακτήριζε τρελό.
Και όμως συνέβη και αυτό στην Ελλάδα του 2024, με Κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη και αρμόδιο Υπουργό τον κ. Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος ανακοινώνοντας τα «απογευματινά χειρουργεία» ουσιαστικά άνοιξε την κερκόπορτα της πλήρους κατάργησης κάθε έννοιας δημόσιας και δωρεάν νοσοκομειακής περίθαλψης και βεβαίως του ΕΣΥ όπως το γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Αυτή ξεκινάει με τα απογευματινά χειρουργεία και λοιπές ιατρικές πράξεις, επί πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία, συνεχίζεται με την χωρίς ουσιαστικούς περιορισμούς έξοδο των γιατρών του ΕΣΥ προς τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, και θα ολοκληρωθεί με την ανεξέλεγκτη είσοδο ιδιωτών γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία.
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε μελλοντικές συγχωνεύσεις γειτονικών νοσοκομείων, μέσω της συνδιοίκησης και του κλεισίματος κλινικών ή τμημάτων, κάτι που ήδη γίνεται εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού.
Και επειδή κάποιοι μπορούν να ισχυριστούν ότι κινδυνολογώ, θα αναφέρω κάποιες από τις πολλές διαπιστώσεις, που δεν αμφισβητούνται.
- Το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει και όποιος δεν το έχει ακόμη καταλάβει, ας επισκεφτεί μία μέρα ένα μεγάλο νοσοκομείο το οποίο εφημερεύει ή ένα επαρχιακό, σαν της Πρέβεζας ή της Άρτας, σε μέρα που δεν έχει εφημερεύοντα γιατρό, για να διαπιστώσει την ταλαιπωρία των ασθενών.
- Οι βασικές αιτίες για τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση υπηρεσιών υγείας, είναι η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση των δομών της, οι οποίες αντιμετωπίζουν ένα ιστορικό χαμηλό σε προσωπικό.
Ενδεικτικά, σήμερα είναι κενές περίπου 6.000 θέσεις γιατρών και υπερδιπλάσιες θέσεις νοσηλευτών, σε Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, κάτι που οδηγεί το προσωπικό σε «υπερεφημέρευση», σε συνεχείς μετακινήσεις και σε αντίξοες συνθήκες εργασίας.
- Το ΕΣΥ έχει πάψει προ πολλού να είναι ελκυστικό για τους ιατρούς, γι’ αυτό και οι μαζικές παραιτήσεις από τους υπηρετούντες και η απροθυμία των νέων γιατρών να υποβάλλουν αιτήσεις, στις λιγοστές προκηρύξεις που κατά καιρούς δημοσιεύονται.
Προτιμούν να επιλέξουν τον ιδιωτικό τομέα ή να ξενιτευτούν, καθώς οι αμοιβές και οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλύτερες.
- Εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, ασθενείς και συγγενείς τους, αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα με τις λίστες χειρουργείων, οι οποίες οδηγούν σε αναμονές, που μπορεί να φτάσουν μήνες ή χρόνια, αλλά και σε πολύωρες καθυστερήσεις σε επείγοντα περιστατικά, με ό,τι αυτά συνεπάγονται για την υγεία των ασθενών.
- Η Κυβέρνηση αναγνωρίζει μεν ότι υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις γιατρών και νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία, όμως δε αποφασίζει να καλύψει τα κενά με μαζικούς διορισμούς και να προχωρήσει σε γενναία αύξηση των μισθών για όλο το προσωπικό του ΕΣΥ.
- Κατανοεί επίσης το μεγάλο πρόβλημα με τις λίστες στα χειρουργεία, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ότι είναι κλειστές σχεδόν οι μισές χειρουργικές αίθουσες, όμως αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα «στη ρίζα του», καταφεύγει στα απογευματινά, επί πληρωμή χειρουργεία, υποχρεώνοντας τους πολίτες να πληρώσουν από το υστέρημά τους τη δημόσια «δωρεάν» υγεία και βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στον δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ.
- Οι δημόσιες δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα είναι κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ενώ οι πληρωμές των ασθενών από την «τσέπη» τους είναι οι δεύτερες υψηλότερες στην ΕΕ, ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Και εύλογα προκύπτουν κάποια ερωτήματα:
– Δεν είναι πολιτική υποκρισία να ισχυρίζονται στην Κυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών και για αυξήσεις στους μισθούς τους, όταν οι ίδιοι θριαμβολογούν για πρωτόγνωρη ανάπτυξη, για επενδυτικές βαθμίδες και για πλεονάσματα;
– Δεν είναι εμπαιγμός οι ίδιοι να υπόσχονται βελτίωση των υποδομών και του εξοπλισμού στα Δημόσια Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, αλλά μέχρι σήμερα να μην έχει γίνει κάτι συγκεκριμένο;
– Ποια και πόσα νοσοκομεία καλύπτουν σήμερα τις προϋποθέσεις για να λειτουργήσουν με ασφάλεια τα απογευματινά χειρουργεία;
-Με ποιους γιατρούς και νοσηλευτές θα εφαρμοστεί το μέτρο των απογευματινών χειρουργείων, όταν σήμερα οι ίδιοι γιατροί δεν επαρκούν να διεκπεραιώσουν τα υφιστάμενα πρωινά χειρουργεία;
Και όσο αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και τα προβλήματα παραμένουν απλά διαπιστώσεις, ο αργός θάνατος του ΕΣΥ θα συνεχίζεται..
Εκτός κι αν οι πολίτες αντιληφθούν έγκαιρα ότι όλα τα παραπάνω αφορούν συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές που αποσκοπούν αποκλειστικά στην περαιτέρω συρρίκνωση της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας και αντιδράσουν δυναμικά.
Είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να σωθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας..
ΥΓ. Τα αναφερόμενα από την Κυβερνητική προπαγάνδα ότι «τα απογευματινά χειρουργεία είχαν θεσμοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ» είναι απολύτως ανυπόστατα, καθώς οι νόμοι του 2001 κι του 2010 αναφερόταν μόνο για ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων και απογευματινά ιατρεία και ποτέ για χειρουργεία επ’ αμοιβή.
