Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΥΤΡΑΣ
Οι κυνηγετικές οργανώσεις και τα μέλη τους (οι κυνηγοί) τάχθηκαν και συστήθηκαν για ένα σκοπό.
Να διατηρήσουν και να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της αειφορίας και της βιώσιμης ανακύκλωσης της άγριας ζωής. Μόνο με την προστασία αυτού που προσδοκάς και επιδιώκεις μπορείς να έχεις μέλλον. Συνεπώς το άγριο θήραμα και το κυνήγι του για να έχουν μέλλον πρέπει να προστατευθεί το ίδιο το άγριο θήραμα. Για να προστατευθεί όμως η πανίδα πρέπει να προστατευθούν τα φυσικά ενδιαιτήματα της και εν γένει να προστατευθεί το ελεύθερο φυσικό περιβάλλον.
Αξιωματικά λοιπόν όλοι μαζί συνειδητά πρέπει ν’ αγωνιστούμε για ένα καθαρό, αμόλυντο και βιώσιμο περιβάλλον, πρώτα για τον ίδιο τον άνθρωπο και για τα άψυχα όντα. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι επιβεβλημένη και μονόδρομος για την ίδια τη ζωή του πλανήτη.
Είναι γεγονός ότι η κοινή προσπάθεια επιβραβεύει το σύνολο, αλλά και το άτομο, που μέσω του συνόλου καρπώνεται την επιτυχία. Οι σύντομες προσπάθειες των κυνηγών τόσο κατά την άσκηση του κυνηγίου όσο και κατά τη διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων τους μέσα από την κοινή προσπάθεια και την ενότητα πραγματώνονται. Είναι μεγάλη η χαρά της κοινής επιτυχίας, που με τη μονομερή ατομική προσπάθεια φαντάζει δύσκολη και ακατόρθωτη.
Η κυνηγετική κάρπωση των θηραμάτων συχνά μετουσιώνεται σ’ ένα ξέφρενο τσιμπούσι, όπου η τέρψη του λάρυγγα είναι το τελικό στάδιο και ο επίλογος μιας επιτυχούς κυνηγετικής προσπάθειας.
Το φαγητό, το ποτό, το τραγούδι και ο χορός κλείνουν ένα υπέροχο κρύο πρωινό στο βουνό και συνθέτουν μια ζεστή καθιστική «διαμαρτυρία».
Το κυνήγι είναι τρόπος ζωής, παράδοση, φυσική αξία και κληρονομιά. Όπου υπάρχει κυνήγι, υπάρχει δάσος και φυσικό τοπίο. Δεν υπάρχει τσιμέντο ούτε πρόκειται να γίνει τσιμέντο ούτε χώρος αποβλήτων. Κυνηγάμε για να βρεθούμε στη φύση, να θηρεύσουμε μερικά θηράματα και να τα συνφάγουμε παρέα με φίλους και «εχθρούς». Αν και στο κυνήγι δεν υπάρχουν εχθροί. Εχθροί είναι μόνο αυτοί που δεν μπορούν να κατανοήσουν ακόμη τον προορισμό των έλλογων και των άλογων όντων, αυτοί που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τις φυσικές αξίες και τις παραδόσεις, αυτοί που τους δείχνεις το δάσος και επιμένουν να κοιτάνε το δάκτυλο…
