Άτακτο παιδί, η διατροφική απόλαυση αιχμή για τη συνείδηση της μετριοπάθειας. Εμείς που υπηρετούμε τα τρόφιμα είμαστε επιρρεπείς και έχουμε πάθος για την διατροφή της μνήμης και της απόλαυσης. Έφη και Γιώργος οι σεφ. Άνθρωποι γνήσιοι και αυθεντικοί. Παίρνουν την αγγινάρα και την τηγανίζουν δίπλα στα μοσχαρίσια μάγουλα, μετά γαλοτύρι ντόπιο και τυρί από απαστερίωτο γάλα, μπουγιουρντί για την αύρα της Θεσσαλονίκης, μετά μπουτάκι από αρνί γάλακτος πραγματικό με πατάτες στον ξυλόφουρνο και τέλος αρνίσια παιδάκια και ενώ αισθάνεσαι πλήρης μια γαλατόπιτα ηλιόλουστη για επιδόρπιο. Ενδιάμεσα η χορτόπιτα με χόρτα του άσπιλου χώρου των Ναζαίων. Η ύψιστη ευλογία είναι η παρέα, να τρως και να διηγείσαι τη ζωή σου, να μοιράζεσαι τους καρπούς μιας παραγωγής που δεν φτάνει σε εσένα αν δεν την αναζητήσεις με πάθος και η χαρά να μοιράζεται μεταξύ φίλων, κάθε μπουκιά και ένα ευλογημένο μυστικό, κάθε γουλιά και μια ανεξάντλητη κοινωνία. Ο Κώστας και η Αγγελική, ο Ηνίοχος του τραπεζιού Δημήτρης με τον φίλο του τον Γιώργο, ο Νίκος που ανακατεύει την τράπουλα για να κάνει το χωριό του προορισμό, η Λένα και ο Χρήστος και εγώ με την Αθηνά. Η ζωή με μια λέξη στους Ναζαίους αφήνεται στη μαγεία των ανθρώπων και του φαγητού.
