ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ…θέσεις για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, την ΦΥΣΗ, το ΚΥΝΗΓΙ: Γράφει ο Κώστας Λύτρας
Τον τελευταίο καιρό ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε, για την στείρωση των ζώων, την νέα ΚΑΠ των 1500 σελίδων με στόχο την μείωση της πρωτογενούς παραγωγής, και όλα αυτά για να διασωθεί το Περιβάλλον από τις αγελάδες όταν…Ανεξήγητα όλα αυτά όσο ανεξήγητα είναι ότι οι κυνηγοί συνήθως κατηγορούνται για όλα τα κακώς κείμενα στη φύση. Οι πολέμιοι τους όμως αγνοούν τραγελαφικές αντι- οικολογικές ενέργειες άλλων..
Όταν πληροφορηθήκαμε ότι η αντισύλληψη είναι δυνατόν- ως μέθοδος για τον περιορισμό των ανεπιθύμητων γεννήσεων- να επεκταθεί εκτός από τον άνθρωπο και σε άλλα θηλαστικά, νιώσαμε (διαδοχικά) έκπληξη, τρόμο και προβληματισμό.
Αρχίσαμε να φανταζόμαστε τις συνέπειες μιας αλόγιστης ανθρώπινης επέμβασης στη φύση και την άγρια πανίδα και να υποπτευόμαστε τις συνέπειες που θα προκύψουν, εφόσον υιοθετηθούν τέτοιες αυθαίρετες επεμβάσεις. Διότι ο άνθρωπος διαθέτει τη λογική και την κρίση να αποφασίζει ο ίδιος αν τελικά πρέπει ή όχι να φέρει στον κόσμο απογόνους, με την αρωγή της επιστήμης και των φαρμακοβιομηχανιών.
Τα κατώτερα ζωικά είδη όμως, όπως τα αγριοκούνελα της Λήμνου, στερούνται του δικαιώματος της συγκεκριμένης επιλογής, όταν ο σοφός άνθρωπος θα φροντίσει με έντεχνο τρόπο να τους διοχετεύσει αντισυλληπτικές ουσίες.
Βέβαια τα αγριοκούνελα που θα απορροφήσουν άγνωστες φαρμακευτικές ουσίες αποτελούν θηρεύσιμα είδη και γίνονται συχνά τροφή χιλιάδων οικογενειών.
Συνεπώς, όσοι τα κυνηγούν και τα τρώνε-εφόσον υιοθετηθεί αυτή η παράλογη πρόταση, και πιστεύουμε να μείνει μόνο πρόταση και όχι πράξη- θα καταναλώσουν μαζί με το εύγευστο κρέας τους και αυτές τις ουσίες.
Το ίδιο πηγαίνει να γίνει και με την στείρωση των δεσποζόμενων ζώων, και όχι μόνο. Το δόγμα που κυριαρχεί είναι να μειωθούν τα πάντα από κοτόπουλα έως τα παραδοσιακά θηράματα..
Και βέβαια δεν είναι οικολογική πράξη αυτή η ενέργεια βίαιης μετάλλαξης ζωικών ειδών, τα οποία οι άνθρωποι για πολλές χιλιάδες χρόνια διαχειρίζονται με το…κατακριτέο κυνήγι.
Το δόγμα «σε στειρώνω για να μη σε θανατώσω» οδηγεί σε ένα διαφορετικό αργό θάνατο, ο οποίος όμως προσφέρεται σε ένα ευπρεπές και αποδεκτό περιτύλιγμα.
