Για πολλά χρόνια, τα κύματα των τάσεων στην τοπική Αυτοδιοίκηση της Άρτας κινούνταν γύρω από τα θέματα της τιμαριοποίησης της κεντρικής πλατείας της πόλης μας. Η Άρτα, αν και αστικό κέντρο, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την νοοτροπία της πλατείας του χωριού, και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συνδυάστηκε με τα μικροσυμφέροντα των επιχειρηματιών, ιδίως της εστίασης, που συγκρούονται είτε με τον προγραμματισμό της κάθε δημοτικής αρχής για την διαμόρφωση του χώρου της ή τέλος με την όποια διάθεση των πολιτών υπήρξε για κοινόχρηστους χώρους.
Είδαμε την εποχή των πρώτων ετών του 21ου πρώτου αιώνα, δέντρα να κόβονται, τραπεζοκαθίσματα να απλώνονται, δημοτικοί χώροι να καταλαμβάνονται και δημόσιοι χώροι να μειώνονται. Είδαμε σχέδια – θερμοκηπιακού χαρακτήρα, αγορασμένες ομπρέλες, που δεν μπορούν να διαχειριστούν τις εντάσεις από την κλιματική αλλαγή, είδαμε τραπεζοκαθίσματα να λειτουργούν ως χωροκατακτητικό είδος, σε δημοτικούς και ιδιωτικούς χώρους δημοσίας χρήσης κλπ.
Τα τελευταία χρόνια, τα πράγματα άλλαξαν τραγικά: οι επιχειρήσεις της πλατείας έχασαν σε μεγάλο βαθμό το αρχικό τους κύρος, για πολλούς και ευνόητους λόγους… Η κατανάλωση αλκοόλ μειώθηκε, οι θέσεις στάθμευσης είναι ελάχιστες, οι τιμές αυξήθηκαν. Παράλληλα δημιουργήθηκαν άλλες επιχειρήσεις σε άλλα σημεία της πόλης, όπως το τρίγωνο. Στην πλατεία πολλές επιχειρήσεις καφέ έκλεισαν και αντικαταστάθηκαν από ψιλικατζίδικα. Ένδειξη, ότι η οικονομία αυτού του είδους δεν μπορεί να ανταποκριθεί…
Στην κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, υπάρχει μια κοινή συμφωνία. Ότι στην μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις, θα γίνονται τα στραβά μάτια από τους πολίτες, έτσι ώστε σε περιόδους μεγάλης κίνησης, όπως π.χ. το Πάσχα, να μπορούν όλοι να διασκεδάσουν, όπως το απαιτούν οι ημέρες.
Παρόλα αυτά, είδαμε ότι την ημέρα του Μ. Σαββάτου, η Αστυνομία, έπειτα από συγκεκριμένη καταγγελία προχώρησε στην σύλληψη και την αυτόφωρη διαδικασία ενός επιχειρηματία, ο οποίος είχε στο κατάστημά του ζωντανή μουσική. Ο νόμος λοιπόν, δεν υπολογίζει ειδικές ημέρες και οικονομική κρίση… Δεν θα επιμείνουμε για την σκοπιμότητα της πράξης της Αστυνομικής Αρχής, γιατί δεν έχει σημασία γι’αυτήν, παρά μόνο η νομιμότητα. Ιδίως επειδή πίσω από τις αρχές είναι άνθρωποι, που δεν χρειάζεται να κινδυνέψει η υπηρεσιακή τους θέση.
Μπορούμε όμως να μιλήσουμε σαφώς και για την σκοπιμότητα της τοπικής κοινωνίας, η οποία απέδειξε ότι η Άρτα δεν μπορεί να ακολουθήσει το μοντέλο της τουριστικής περιοχής. Γιατί ο τουρισμός, θέλει ανεκτικότητα, θέλει υπομονή και το πλαίσιο της μεγάλης εικόνας. Με τα όρια τους βέβαια… Όχι το απόλυτο γράμμα του νόμου, την άτεγκτη τιμωρία και την καταγγελία.
Επειδή στον τουρισμό ισχύει το αν μια επιχείρηση πάει καλά, θα συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες και αυτό είναι κάτι για το οποίο έχουμε πολλά παραδείγματα σε όλη την χώρα.
Από κει και πέρα, μέρα με την μέρα, βλέπουμε ότι οι επιχειρήσεις της εστίασης, πρόκειται να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη πραγματικότητα και ο Γολγοθάς ξεκινάει μετά τις γιορτές. Δεν είναι μόνο η ληστρική αύξηση των τιμών στα είδη κατανάλωσης, δεν είναι μόνο η μείωση των εισοδημάτων, λόγω της αύξησης της φορολογίας, αλλά και μια τάση αλλαγής καταναλωτικής αντίληψης, που θέλει την επιλογή εναλλακτικών τρόπων διασκέδασης από αυτούς, τους οποίους τα τελευταία πενήντα χρόνια συνηθίσαμε.
Από τον πόλεμο της πλατείας… στα αυτόφωρα!
