Έβλεπα σε μια εφαρμογή στο ίντερνετ τους βαθμούς της θερμοκρασίας των επομένων ημερών, σύμφωνα με την πρόβλεψη των μετεωρολόγων. Μου έκανε εντύπωση η ακρίβεια των υπολογισμών τους, ερευνώντας δεδομένα και παραμέτρους, που φέρνουν πιο κοντά στην πραγματικότητα την κατάσταση της θερμοκρασίας.
Για την Άρτα έβλεπα π.χ. ότι η θερμοκρασία στην πόλη ήταν 4 βαθμοί της κλίμακας Κελσίου, όμως σύμφωνα με την εφαρμογή, η υψηλή υγρασία, οι γρήγοροι άνεμοι και άλλες παράμετροι δίνουν την αληθινή αίσθηση της θερμοκρασίας στο ανθρώπινο σώμα, την οποία ως δείκτη τοποθετούσαν χαμηλότερα, π.χ. σε -2 βαθμούς της κλίμακας Κελσίου.
Αυτό το δεδομένο, το χρησιμοποιούμε πολύ στον λόγο μας, δηλαδή πολλές φορές παραδεχόμαστε ότι «δεν έχει κρύο, αλλά έχει υγρασία» ή «το θερμόμετρο δείχνει -3, αλλά έπιασε Νοτιάς»… Παρόλα αυτά δεν είναι μόνο κουβέντες της καθημερινότητας και του καφενείου μας.
Σύμφωνα με την διαδικτυακή βιβλιοθήκη wikipedia, η χρήση του δείκτη αίσθησης της θερμοκρασίας και των άλλων εμπειρικών δεικτών, όπως του δείκτη ψυχρότητας, του δείκτη υγρασίας (humidex) και δείκτη θερμότητας (heat index), μπορεί να βοηθήσουν στη προστασία των πληθυσμών που κατοικούν σε ψυχρές ή θερμές χώρες. Για παράδειγμα στον Καναδά, όπου ο χειμώνας είναι παγερός, ο δείκτης αίσθησης της θερμοκρασίας μπορεί να βοηθήσει στη πρόληψη της αποφυγής τραυματισμών που προκαλούνται από το ψύχος, όπως τα κρυοπαγήματα και η υποθερμία, ενώ μπορεί να βοηθήσει στην εφαρμογή πολιτικών για τη προστασία των αστέγων και των υπολοίπων ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Σε ζεστές χώρες, όπως στην Ελλάδα όπου τα κύματα καύσωνα το καλοκαίρι είναι συχνά, ο δείκτης μπορεί να βοηθήσει αντίστοιχα στη πρόληψη και στη προστασία του πληθυσμού από την υπερβολική ζέστη.
Και βέβαια αυτός ο δείκτης δεν αφορά μόνο τους ανθρώπους, αλλά όλα τα έμβια όντα, και έτσι μπορούμε να γνωρίζουμε π.χ. ότι ακόμη κι αν δεν πιάσει παγετός, τα πορτοκάλια μπορεί να παγώσουν κλπ.
Αυτός ο δείκτης, μου φαίνεται ότι λείπει από την επίσημη οικονομία την περίοδο αυτή, με αποτέλεσμα οι κάθε είδους πολιτικές να είναι σε αναντιστοιχία με την αίσθηση της πραγματικής οικονομίας.
Όταν διάφοροι υπουργοί της κυβέρνησης βγαίνουν και μιλάνε για ανάπτυξη και οικονομική ευημερία της Ελλάδας, φαίνεται ότι δεν έχουν συνυπολογίσει όλες εκείνες τις παραμέτρους, οι οποίες την ανάπτυξη αυτή δημιουργούν τον αληθινό δείκτη της οικονομίας.
Γιατί η πραγματική αίσθηση που έχουν οι περισσότεροι πολίτες της χώρας αυτής και ιδιαίτερα της περιοχής μας, είναι εντελώς διαφορετικοί από την δημόσια αναγγελθείσα κατάσταση. Ανησυχία, ανασφάλεια, μείωση τζίρου, μείωση αγοραστικής δύναμης, περιορισμός καταναλωτισμού και ελλιπές πολιτικό προσωπικό για να αντιμετωπίσει με αμεσότητα αυτά τα δεδομένα, είναι τα χαρακτηριστικά της καθημερινότητας της αγοράς.
Ηοικονομία πάει καλά, λέει η κυβέρνηση… Μα που πάει καλά; Με ποιους δείκτες έχει γίνει αυτή η διαπίστωση. Και αφού πάει καλά, για ποιον λόγο οι δικοί μας δείκτες της οικονομίας έχουν αρνητικό πρόσημο;
Δεν είναι λοιπόν μόνο οι μετρήσιμοι δείκτες, που καθορίζουν τις αισθήσεις στην οικονομία και την πολιτική. Υπάρχουν και οι αληθινές αισθήσεις της πραγματικότητας, που επιδρούν πάνω σε εμάς και βάσει αυτών πρέπει να χαραχθούν και οι διάφορες οικονομικές πολιτικές…
Το Feel Sense της οικονομίας μας
