Είναι μια κοινή διαπίστωση ότι ο κοινωνικός και πολιτικός μας βίος τα τελευταία χρόνια προκειμένου να προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, πρέπει να έχει μια δόση σεξουαλικής διαστροφής στο περιεχόμενό της. Μια σειρά από σκάνδαλα και ζητήματα της επικαιρότητας, τίθενται στο προσκήνιο και απασχολούν τον πολίτη, μόνο αν υπάρχει το ελάχιστο αντικείμενο της σεξουαλικής κατάστασης.
Εκτιμώ ότι το θέμα αυτό δεν έχει να κάνει με ζητήματα ακεραιότητας και ηθικής, αλλά σχετίζεται αμιγώς με μια αντίληψη που έχει ο μέσος δυτικός πολίτης, ότι τα πράγματα έχουν ενδιαφέρον μόνο αν κοιτάς μέσα από την κλειδαρότρυπα… Στην πραγματικότητα ουδέποτε είμασταν ευαίσθητοι στα ζητήματα της γενετήσιας αξιοπρέπειας και αυτό γιατί στην κανονική μας ζωή, γινόμαστε καθημερινά δέκτες σεξουαλικών σχολίων, παρεκκλινουσών συμπεριφορών και υποτιμητικών καταστάσεων, που θα έκανε το κίνημα me too να ωχριά μπροστά τους.
Παρόλα αυτά στην παρακολούθηση του δημοσίου βίου, έχουμε την τάση της βουλιμικής κατανάλωσης κλειδαροτρυπικών περιγραφών, με τέτοιον τρόπο ώστε να θεωρούμε ότι έχουμε ένα κρυφό μυστικό, μόνον εμείς και η δημοσιογραφική τους κάλυψη, που δεν το μοιράζεται κανένας άλλος.
Η νοοτροπία της κλειδαρότρυπας, κρύβει πολλούς και διαφορετικούς κινδύνους για την δημόσια ζωή μας. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι τα ήδη σοβαρά θέματα, τα οποία αναδεικνύονται αντιμετωπίζονται ως θεάματα, προκειμένου να καλυφθεί η όλο και μεγαλύτερη βουλιμική επιθυμία του καταναλωτή – πολίτη να ηδονοβλέπει.
Είναι καταγεγραμμένο πλέον στην συνείδησή μας, ότι τα διάφορα κινήματα, δεν στάθηκαν επειδή έδωσαν το μήνυμα της υποστήριξης των ανθρώπων που βίωσαν σεξουαλική βία, αλλά επειδή ακριβώς η νοοτροπία της κλειδαρότρυπας, μεταμόρφωσε τις καταστάσεις αυτές σε προϊόντα προβολής και κατανάλωσης μέσα από ένα πρίσμα ηδονοβλεψίας και αυτοϊκανοποίησης. Πόσο μάλλον όταν σε αυτά εμπλέκονται πρόσωπα της δημοσιότητας, πρόσωπα που έχουν εξουσία και βέβαια άνθρωποι τόσο γνωστοί μας από την τηλεόραση.
Να σημειωθεί ότι βία έχουν δεχθεί και άλλοι άνθρωποι: μετανάστες, φυλακισμένοι, αλλοδαποί, πρόσωπα με σεξουαλική παρέκκλιση, άτομα διαφορετικά… Κανένα κίνημα όμως δεν υπήρξε τόσο ισχυρό, ώστε να μπορέσει να τα υποστηρίξει, όπως τα κινήματα περί σεξουαλικής βίας.
Τα δεδομένα αυτά, όσο κι αν μας φαίνονται περίεργα, παρόλα αυτά είναι η καθημερινότητά μας: τον ανώτατο δικαστικό, τον καθηγητή του πανεπιστημίου, τον πολιτικό σύμβουλο, τον σκηνοθέτη, τον ηθοποιό, τον γόνο της πλούσιας οικογένειας… όλους αυτούς τους δώσαμε την αμέριστη προσοχή μας, μόνο όταν πληροφορηθήκαμε την σεξουαλική τους συμπεριφορά. Είναι βέβαιο ότι υπήρχαν και άλλα σοβαρά αδικήματα, όπως π.χ. η χρήση ναρκωτικών ουσιών, η τοκογλυφία, το μαύρο χρήμα, η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης… παρόλα αυτά, το κεφάλι μας γύρισε μόνο όταν ακούσαμε τις σεξουαλικές τους δράσεις.
Η κλειδαρότρυπα λοιπόν μας έλκει. Κατά πόσο θα εθιστούμε σε αυτήν για το ενδιαφέρον μας για την δημόσια ζωή αυτού του τόπου, είναι ένα ζήτημα που πραγματικά πρέπει να μας απασχολήσει όλους, γιατί είναι ένα πρόβλημα με απρόβλεπτες προεκτάσεις.
Τα μεγάλα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας, η ακρίβεια, η φτωχοποίηση, τα αδιέξοδα, η ερημοποίηση, τείνουν να μην προκαλούν κανένα ενδιαφέρον στους πολίτες, οι οποίοι φαίνεται να περιμένουν το επόμενο «πικάντικο» θέμα, που θα νοστιμίσει το πιάτο της ειδησεογραφίας και θα καλύψει τις όλο και αυξανόμενες ορέξεις για κλειδαρότρυπα.
Το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας
