ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ…θέσεις για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, την ΦΥΣΗ, το ΚΥΝΗΓΙ : Γράφει ο Κώστας Λύτρας
ΣΚΗΝΗ 1η
Είναι κυρία φιλόζωη, ετών περίπου…Βγάζει το σκυλάκι της βόλτα στη γειτονιά και καταλήγει στο πάρκο-εκεί που η μικρή της «μπουμπού» θα «λερώσει» το χορτάρι και μετά με τα πισινά της πόδια θα προσπαθήσει να καλύψει την «ανάγκη της» με χώμα.
Αγαπά πολύ τα σκυλιά η καλή μας γειτόνισσα και το δείχνει σε καθημερινή βάση με τη μικρή της «μπουμπού». Και στέκεται φύλακας καλός και απωθεί, βρίζει, σπρώχνει άλλα αδέσποτα σκυλιά που «ζηλεύουν» την παιχνιδιάρα «μπουμπού» και πασχίζουν να της εκδηλώσουν από κοντά το θαυμασμό τους.
«Είναι κοπρόσκυλα», μου λέει αγανακτισμένη πολλές φορές που έγινα μάρτυρας σε «γεγονότα» που τάραξαν την ηρεμία της «μπουμπούς», «και βρόμικα, και άθλια, μα καλά…δεν υπάρχει κράτος να τα μαζέψει;». Δεν με συμπαθεί ιδιαίτερα η καλή μας γειτόνισσα, διότι είμαι κυνηγός και δεν «αγαπώ» τα ζώα όπως αυτή. Μου τα λέει όμως γνωρίζοντας πως θα την ακούσω, άλλοι γελάνε και φεύγουν κουνώντας το κεφάλι τους, εγώ στέκομαι σοβαρός στο πρόβλημά της. Στο βάθος με εκτιμά.
ΣΚΗΝΗ 2η
Έκανε το γύρο του κόσμου η είδηση με το άτυχο σκυλάκι που είχε συντριπτικά κατάγματα σε όλο του το σώμα και συνεργάστηκαν για τη σωτηρία του 20 κτηνίατροι. Το αποτέλεσμα από την υπερπροσπάθεια αυτή ήταν θεαματικό. Το σκυλί στέκεται και πάλι όρθιο.
Κυκλοφόρησε και η σχετικά φωτογραφία στο Διαδίκτυο με τους είκοσι γιατρούς στο πλάνο, χαμογελαστούς και περήφανους, και ανάμεσά τους το σκυλάκι ευτυχισμένο.
ΣΚΗΝΗ 3η
Στην Αθήνα πριν λίγες ημέρες, κοντά στο μεταμεσονύκτιο. Η λεωφόρος φωτισμένη, ξεκουράζεται από τα βάσανα της ημέρας, από τα ανθρώπινα. Το μοναδικό αυτοκίνητο που κινείται έχει αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα. Το οδηγά ένας φοιτητής – ένας 23χρονος νέος που έχει ολάκερη τη ζωή μπροστά του.
Κάπου δεν έκανε καλό υπολογισμό – ήταν και η ταχύτητα μεγάλη, έπεσε με δύναμη στις μεταλλικές μπάρες. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, το μακελειό μεγάλο. Η Πυροσβεστική τον απεγκλώβισε και οδηγήθηκε γρήγορα στο εφημερεύον νοσοκομείο.
Οι γιατροί – όσοι ήσαν στην εφημερία του Νοσοκομείου – πάλεψαν να σώσουν τον άτυχο νέο. Αναγκάστηκαν όμως να του κόψουν το ένα πόδι από τον αστράγαλο και κάτω, οι μεταλλικές μπάρες που είχαν εισχωρήσει με βία στη σάρκα δεν του είχαν αφήσει τίποτα όρθιο. Το άλλο πόδι το στέριωσαν καλά με λάμες, ύστερα από δεύτερο χειρουργείο.
Θα γίνει καλά, θα περπατήσει έπειτα από τρεις μήνες – τόσους θα χρειασθεί στο νοσοκομείο για την πλήρη ανάρρωση. Ο νέος άνθρωπος είδε το κομμένο του πόδι, είδε τη μάνα του -ηρωίδα μάνα- να στέκεται στο προσκεφάλι του. Είδε το θάνατο και τον νίκησε. Ζήτησε έναν υπολογιστή για να περάσουν οι μήνες της ανάρρωσης, αληθινό παλικάρι-ετών 23.
ΦΙΝΑΛΕ
Οι γιατροί άγνωστοι, η ομάδα του χειρουργείου επίσης. Κανείς τους δεν ένιωσε την ανάγκη να γνωστοποιήσει το άτυχο και συγκλονιστικό περιστατικό στο Διαδίκτυο. Τη δουλειά τους έκαναν όπως έχουν μάθει να την κάνουν σωστά και να σώζουν ζωές. Ανώνυμοι.
Η καλή γειτόνισσα, οι κτηνίατροι του Διαδικτύου και ο φοιτητής μας συνθέτουν μία εικόνα – αληθινό καθρέπτη της κοινωνίας μας. Στο χέρι μας είναι τι θα κρατήσουμε από την εικόνα αυτή. ΑΝ μας ενδιαφέρει η κοινωνία μας…
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά!
