ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ…θέσεις για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, το ΚΥΝΗΓΙ, τη ΦΥΣΗ: Γράφει ο Κώστας Λύτρας
Πολλά διαβάσαμε τις μέρες τούτες για την υπερθέρμανση του πλανήτη μας, για το διοξείδιο του άνθρακα και διάφορα ακόμα φοβερά και τρομερά.
Κατ’ αρχάς να ευχηθώ σε όλου να είστε καλά , και καλή χρονιά να έχουμε, με τα τόσα παράξενα που συμβαίνουν γύρω μας , πιστεύω να αντέξουμε…!
Αυτές οι παγκόσμιες οργανώσεις που φροντίζουν για το καλό μας, που τρέχουν για εμάς, που σκέφτονται για εμάς, που από το πρωί που ξυπνάνε μέχρι το βράδυ που πάνε για ύπνο εμάς έχουν στο νου τους, έδωσαν διαταγή να σβήσουμε τα φώτα παγκοσμίως. Κι όπως έμαθα έπειτα από μερικές ημέρες, η διαταγή είχε μεγάλη απήχηση και στις τέσσερις άκρες του πλανήτη μας του λαβωμένου.
Βέβαια, υπάρχει και η αντίθετη άποψη, που θέλει τον πλανήτη μας να ψύχεται. Και γίνεται ένας κρυφός πόλεμος ανάμεσα στις σχολές του «κρύου» και του «ζεστού». Η έρευνα και των δύο αντίπαλων ομάδων έχει πολύ δρόμο μπροστά της μέχρι την τελική ανακάλυψη: πάμε προς την καταστροφή ή τη σωτηρία μας;
Η οικολογία γιγαντώθηκε, οργανώθηκε καλά, ας πούμε, όταν έπεσε το «σιδηρούν παραπέτασμα», που όπως αποδείχθηκε, μόνο «σιδηρούν» δεν ήταν. Χάρτινο ίσως, Από την εποχή εκείνη και μετά αναπτύχθηκαν τα οικολογικά κινήματα στο κόσμο. Και απέκτησαν και χρώμα «πράσινο», για να δείξουν τον εναλλακτικό τους χαρακτήρα. Είμαι πεπεισμένος ότι σε μερικές δεκάδες χρόνια – αν δεν μας χτυπήσει στο μεταξύ και δεν μας καταστρέψει κανένας περίεργος κομήτης – η οικολογία θα πάρει τη μορφή θρησκείας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβιώσει και να αποκτήσει οπαδούς δια βίου.
Η φύση όμως είναι η μόνη «σταθερά» σε όλα τούτα τα καινούργια που έρχονται να αντικαταστήσουν τα φθαρμένα από το χρόνο παλιά πράγματα. Η φύση έχει δικούς της κώδικες και νόμους και συνεπώς έχει αντοχές. Και αυτά που όλοι εμείς ονομάζουμε «καταστροφές« είναι για τη φύση λειτουργίες που βρίσκονται βαθιά μέσα στο DNA της.
Σε όλα αυτά τα καινούργια σύμμαχος γερός στέκεται και η τεχνολογία. Και σπαράσσονται οι αντίπαλες ομάδες με επιστημονικές ανακοινώσεις αντικρουόμενες. Και βάζουν τον κόσμο μπροστά για να δείξουν τη δύναμή τους. «Σβήσε το φως», «κλείσε το νερό», «άναψε τα φώτα του αυτοκινήτου», και πολλά τέτοια όμορφα συνθήματα. Γιατί αντίπαλες ομάδες βρίσκονται όχι μόνο στην πράσινη οικολογία αλλά παντού. Και εμείς «πρέπει» να ακολουθούμε το κάθε ανόητο σύνθημα. «Πρέπει» να υπακούσουμε στα κελεύσματα εκείνων που ενεργούν για το καλό μας!
Εδώ στο χωριό που βρίσκομαι είμαι ευτυχής. Φως έχω κατά περιόδους – το χειμώνα δε πολύ σπάνια. Οι βλάβες της ΔΕΗ είναι συνεχείς. ( τα χρωματιστά χρεωστικά της ΔΕΗ μας μάραναν…). Οπότε δεν έχω ούτε τηλεόραση για να ενημερωθώ για τα σπουδαία γεγονότα που λαμβάνουν χώρο στον πλανήτη μας. Δυστυχώς δεν έχω ούτε πρόσβαση στο Διαδίκτυο, γιατί και αυτό σπάνια λειτουργεί εδώ. Μα και όταν έχω, για ν’ ανοίξει μια απλή σελίδα ο χρόνος είναι απροσδιόριστος.
Φώτα λοιπόν για μία ώρα δεν έσβησα. Μου τα σβήνει η ΔΕΗ όποτε θέλει, σύμμαχος φαίνεται κι αυτή των κινήσεων κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Τηλέφωνα δεν είχα να πληροφορηθώ από συγγενείς και φίλους τον αγώνα της ανθρωπότητας τον ιερό. Και ο ΟΤΕ έχει τις δικές του ώρες και ημέρες που δίνει σήμα!
Σηκώθηκα το πρωί και πήγα να νιφτώ. Ούτε νερό είχα. Είχε σπάσει το δίκτυο κάπου και έψαχναν να βρουν που ήταν η βλάβη για να το φτιάξουν. Φόρεσα τ’ αρβύλια μου, έβαλα στην πλάτη το σακίδιο με τα απαραίτητα και τράβηξα το δρόμο για την κοντινότερη πηγή. Ξέπλυνα την πέτρινη γούρνα και ήπια νεράκι φρέσκο. Νίφτηκα, άναψα μια μικρή φωτιά και έψησα το καφεδάκι μου, έφαγα ψωμί ζυμωτό και λίγο τυρί και ανακάθισα δίπλα στο βραχάκι. Το ρέμα που άρχιζε από την πηγή έκανε φασαρία. Σηκώθηκα και πήγα ν’ ακούσω καλά. Δύο μεγάλα βατράχια τσακώνονταν; Έκαναν έρωτα; Δεν κατάλαβα. Με είδαν και χάθηκαν στις πέτρες. Τι στο καλό, αυτά δεν νοιάζονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη;
